Pierwsze wzmianki w dokumentach o radzie miejskiej, która działała w Świebodzinie, pochodzą z 1397 roku. Czyli pojawiają się dosyć późno. O burmistrzu napisano po raz pierwszy jeszcze później, bo dopiero w 1418 roku. Za to siedzibę władz miejskich na rynku wzniesiono około połowy XIV wieku. Był to dwukondygnacyjny, najprawdopodobniej drewniany budynek. Z tego najstarszego ratusza do dziś zachowało się sklepienie kolebkowe w piwnicach.
W 1541 roku w Świebodzinie wybuchł pożar, który strawił ogromną część miasta. Z tego czasu w ratuszu zachowały się jedynie metalowe drzwi z kutym zamkiem. Jednak budynek dość szybko odbudowano. A potem znów uległ zniszczeniu podczas wojny trzydziestoletniej i ponownie został odbudowany. Tym razem wokół budynku dodano 16 szachulcowych jatek, które urozmaiciły jego otoczenie.
Ratusz zupełnie zmienił wygląd w połowie XIX wieku. Rozebrano wtedy jatki i wieżę strażniczą, pozostawiono tylko wieżę zegarową. Na elewacji pojawiły boniowania. Obiekt nabrał wtedy cech neorenesansowych.
W ratuszu oczywiście miała swoją siedzibę rada miejska. Ale nie tylko. W średniowieczu w budynku tym spotykał się sąd ławniczy. Prawdopodobnie znajdowało się tu również więzienie. Później w piwnicach ulokowano winiarnię. A potem jej miejsce zajęła apteka, która działała aż do 1909 roku. Podczas drugiej wojny światowej gmach zamienił się w schron przeciwlotniczy. A dziś w piwnicach można wypić kawę w sympatycznych wnętrzach kawiarni „Gotyckiej”.
Obecnie na parterze gmachu działa Muzeum Regionalne. Warto do niego zajrzeć, by zobaczyć obraz przedstawiający panoramę Świebodzina z przełomu XVII i XVIII wieku. Łatwo na tym malowidle rozpoznać budynek ratusza, zamek i kościół.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz